Μια μικρή καλημέρα ειπώθηκε από ένα παιδί το πρωί και ζαβολιάρα, ξέφυγε να παίξει με τον αέρα.
Λίγο πιο πέρα, κάποιος περπατούσε σκυφτός κοιτώντας τη γη,
με χίλιες σκέψεις να στροβιλίζουν το μυαλό, κουβαλώντας στον ώμο το βάρος από ένα φορτίο ζωής.
Άκουσε ένα τρυφερό σφύριγμα σαν χάδι στ' αυτί ... « ...;καλημέρα ...»
σήκωσε το κεφάλι και την είδε να του χαμογελάει ...
κάτι σαν να τρύπωσε μέσα του, κι έγινε για λίγο ένα μικρό ευτυχισμένο παιδί!