Μερικά από τα επίθετα που χρησιμοποιούν οι αρχαίοι Έλληνες τραγωδοί για τον Έρωτα είναι «ο Κάλλιστος» (ο ομορφότερος), «λυσιμελής» (αυτός που παραλύει τα μέλη), γλυκύπικρος, αβρός (τρυφερός), πυρίδρομος (στο διάβα του βγάζει φωτιά), σχέτλιος (ανελέητος)…
Τι είναι, λοιπόν, ο έρωτας; Πίσω από τις λέξεις «έρωτας», «πάθος», «τρυφερότητα», «συντροφικότητα» κρύβονται διάφορες ερμηνείες και ο καθένας από εμάς έχει να δώσει τη δική του. Κάποιοι λένε ότι είναι πάντα ερωτευμένοι, κάποιοι λένε ότι ερωτεύονται συνεχώς και κάποιοι άλλοι πως ερωτεύονται σπάνια. Άλλοι, πάλι, υποστηρίζουν μια φορά στη ζωή μπορεί κάποιος να ερωτευτεί πραγματικά.
Πότε ερωτευόμαστε, λοιπόν; Και γιατί ερωτευόμαστε; Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι πως έρωτας εισβάλλει στη ζωή μας, χωρίς να μας ρωτήσει. Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα που αιχμαλωτίζει την καρδιά και το μυαλό μας, που μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο νιώθουμε και βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας, που μας παρασύρει σε μια άλλη πραγματικότητα, που συχνά εκεί δεν υπάρχει η λογική.
Ο Πλάτωνας θεωρούσε τον έρωτα μία θεία τρέλα, ένα παραλήρημα εμπνευσμένο από το Θεό. Στο «Συμπόσιον», η Διοτίμα εξηγεί στο Σωκράτη ότι ο έρωτας είναι επιθυμία για αιωνιότητα. Γι’ αυτό και όταν είμαστε ερωτευμένοι, είμαστε έτοιμοι να κατακτήσουμε τον κόσμο… Ο έρωτας είναι η επιθυμία να κατακτήσουμε και να κατακτηθούμε, να γοητεύσουμε και να γοητευτούμε, να γίνουμε καλύτεροι, να βοηθήσουμε τον άλλο να γίνει καλύτερος… Ο έρωτας είναι μία εμπειρία μοναδική, υπέροχη, ξεχωριστή. Είναι μια κατάσταση που υπόκειται σε συνεχείς προκλήσεις, που μπορεί να ανανεώνεται συνεχώς, να αποδυναμώνεται, να εξελίσσεται, να σβήνει ή να δυναμώνει….
phgh:womans.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου