Έpωτας ή συνήθεια...;

Τελικά είναι έpωτας ή συνήθεια...;
Πόσο εύκολο είναι να διακρίνεις σε μια μακροχρόνια σχέση απο το σχολείο, πως πρόκειται για πραγματικό έpωτα ή 
συνήθεια..;

Πόσο λεπτή είναι η αυτή η διαχωριστική γραμμή;



Λοιπόν ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...
Γνωριστήκατε στο σχολείο, μπορεί να μην ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά αλλά στη συνέχεια κάτι σε τράβηξε σε αυτόν και έπειτα γίνατε ζευγάρι. Η καρδιά σου έτρεμε κάθε φορά που τον έβλεπες, προσπαθούσες να γίνεις όσο πιο όμορφη γινόταν, μόνο για αυτόν και ανυπομονούσες να έρθει το Σάββατο βράδυ να πάτε σινεμά, να καθίσετε δίπλα δίπλα και να μην μπορείτε να πάρετε τα χέρια ο ένας από τον άλλο. Αυτά ήταν στο σχολείο….. Μετά ήρθε το πανεπιστήμιο…
Νιώσατε πολύ τυχεροί γιατί περάσατε και οι δύο στο πανεπιστήμιο της πόλης σας και έτσι δεν θα χρειαζότανε να χωριστούν οι δρόμοι σας. Ο έρωτας ακόμη υπήρχε τώρα πια ολοκληρωμένα, ξεκινήσατε να κάνετε σχέδια για το μέλλον, να ονειρεύεστε την κοινή σας ζωή….. και… επανερχόμαστε στο σήμερα…

Σήμερα περάσαν τα χρόνια (δέκα και βάλε..). Ακόμα μένετε και οι δύο στο σπίτι των γονιών σας (η κατάσταση εξάλλου στην Ελλάδα δεν βοηθάει να αλλάξει και πολύ αυτό) και συνειδητοποιείς ότι ουσιαστικά δεν έχεις μοιραστεί ποιοτικό χρόνο με αυτόν τον άνθρωπο και τα μόνα εικοσιτετράωρα που περάσατε μαζί ήταν οι πενταήμερες διακοπές που κάνατε σε κάποια νησάκια της Ελλάδα τα καλοκαίρια.

Αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι στα 16 σου αυτό ήταν μια χαρά αλλά τώρα στα 26 σου ζητάς κάτι περισσότερο. Μην νιώθεις ενοχές αν εσύ σκέφτεσαι έτσι και αυτός όχι. Είναι κοινώς γνωστό ότι οι γυναίκες ωριμάζουν πιο νωρίς από τους άντρες και είναι ΟΚ να θες να βρεις κάτι άλλο που δεν θυμίζει τον παιδικό σου έρωτα. Είναι πολύ εύκολο να μπερδέψεις την συνήθεια με τον έρωτα, για αυτό εάν βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάσταση κοίτα να ξεκαθαρίσεις μέσα σου τι ακριβώς θες και κάν'το πραγματικότητα πριν να είναι αργά.
Δεν λέω, υπάρχουν ζευγάρια που γνωρίστηκαν στο σχολείο και τώρα είναι ευτυχισμένοι, παντρεμένοι με τρία παιδιά και ακόμη ερωτευμένοι! Μπορεί να ανήκεις σε αυτή την κατηγορία. Μπορεί όμως και όχι! Φρόντισε λοιπόν να κοιτάξεις καλά τον άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα σου και να ζυγίσεις την κατάσταση.

Πρώτον, σίγουρα τον αγαπάς, αλλά είσαι ερωτευμένη; Δεύτερο, μένει ακόμη με τους γονείς του αλλά είναι στα σχέδια του κάποια στιγμή να φύγει και να μετακομίσετε μαζί; Τρίτον, εσύ θες να παντρευτείς, όχι τώρα, αλλά σε 3-4 χρόνια ίσως, κινήστε επομένως στα ίδια μήκη κύματος; (εννοείται πως δεν θα τον ρωτήσεις, μεγάλο φάουλ, αλλά αυτά τα πράγματα τα καταλαβαίνεις). Τέταρτον, είσαι έτοιμη να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου με ένα άνθρωπο χωρίς να έχεις γνωρίσει κάποιον άλλο, χωρίς να έχεις άλλες εμπειρίες; Αυτός είναι έτοιμος;

Επειδή με τα λόγια της Αμερικανίδας Ευθυμογράφου Helen Rowland 1875-1950 “Αληθινή αγάπη δεν είναι εκείνη που αντέχει το μακροχρόνιο χωρισμό, αλλά εκείνη που αντέχει τη μακροχρόνια οικειότητα” , ίσως κάποιες από εσάς να βρίσκεστε στη τυχερή κατηγορία του να γνωρίζετε ότι ο ανθρωπος με τον οποίο είστε μαζί από το σχολείο είναι ο αληθινός σας έρωτα. Εάν όμως υπάρχει έστω η παραμικρή αμφιβολία, καλό θα ήταν να αναθεωρήσετε, γιατί εδώ μιλάμε για το παραμύθι σας:
Το «ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα» όχι αστεία…

galsnguys.gr