Smile! Απόκτησε τέλειο χαμόγελο πριν από το Ρεβεγιόν

Χρήσιμες συμβουλές από ειδικό.

Το στόμα, και συνεπώς το χαμόγελο, παίζουν πρωταρχικό ρόλο στην αισθητική του προσώπου και στη συνολική εικόνα τού κάθε ανθρώπου. Γι’ αυτό δεν μας εκπλήσσει που οι περισσότεροι ασθενείς μας αποζητούν το «τέλειο» χαμόγελο και μας ρωτούν συχνά τι πρέπει να κάνουν για να φτάσουν σ’ αυτό το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Κατ’ αρχάς το «ωραίο» χαμόγελο είναι πιο δόκιμος όρος από το «τέλειο», αφού τίποτα στη φύση δεν είναι εκατό τοις εκατό τέλειο. Μικροατέλειες σε ένα φυσικά ωραίο χαμόγελο είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Και αντίστροφα, ένα τεχνητά τέλειο χαμόγελο δεν είναι κατ’ ανάγκη και ωραίο.
Για να καταλήξουμε λοιπόν στο επιθυμητό αποτέλεσμα πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τι αντιλαμβάνεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος ως ωραίο χαμόγελο και γιατί. Το θετικό αίσθημα που προκαλεί ένα ωραίο χαμόγελο και συνεπώς το άτομο στο οποίο ανήκει, είναι αποτέλεσμα δύο παραμέτρων που δρουν κυρίως υποσυνείδητα:

α) Η αρμονία και δυναμική ισορροπία ενός φυσικά ευχάριστου χαμόγελου ικανοποιεί μία εγγενή αντίληψη του ωραίου, χωρίς το άτομο να χρειάζεται να σκεφτεί ή να το αναλύσει συνειδητά. Ακριβώς όπως όταν βλέπουμε μία ωραία αρχιτεκτονική δημιουργία που είναι ευχάριστο να την κοιτάζουμε, αλλά αν δεν είμαστε αρχιτέκτονες, δεν μπορούμε να αναλύσουμε τα επιμέρους στοιχεία.
β) Ένα ωραίο χαμόγελο αντανακλά τη στοματική καθώς και τη συνολική υγεία του ατόμου. Έτσι, υποσυνείδητα, αμέσως δημιουργούμε μια θετική εικόνα για το άτομο, μια εικόνα υγείας και νεανικότητας. Έτσι, το αισθητικό χαμόγελο είναι ένδειξη και, κυρίως, αποτέλεσμα, μιας σταθερής κατάστασης στοματικής υγείας.

Όσον αφορά στην πρώτη παράμετρο, διάφοροι ερευνητές με αισθητικές ευαισθησίες έχουν αναλύσει τα διάφορα στοιχεία που συγκροτούν ένα «φυσικά ευχάριστο» (naturally pleasing) χαμόγελο. Τα στοιχεία αυτά έχουν να κάνουν με τις αναλογίες, τη θέση, τη σύνθεση και τη δυναμική αρμονία των δοντιών και των ούλων μέσα στο πλαίσιο που ορίζεται από τα χείλη. Αυτά δρουν ως κατευθυντήριες γραμμές (guidelines), αφού ο κάθε ασθενής είναι ξεχωριστός και τα στοιχεία αυτά πρέπει να εξατομικεύονται αναλόγως. Δεν θα αναλύσω τις κατευθυντήριες αυτές γραμμές στο παρόν άρθρο, διότι αυτές ενδιαφέρουν περισσότερο τον οδοντίατρο που καλείται να αποκαταστήσει με κάποιο τεχνητό τρόπο τα πρόσθια δόντια, και όχι τόσο τον ασθενή. Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία για τον καθένα, είναι η δεύτερη παράμετρος, η επίτευξη και η διατήρηση της στοματικής υγείας δηλαδή, που είναι ο καλύτερος τρόπος για να έχουμε και να διατηρήσουμε ένα ωραίο χαμόγελο.

Πρόληψη, η καλύτερη λύση
Όπως σε όλα τα θέματα υγείας, η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Με την πρόληψη, ειδικά όταν αυτή μπει σε σωστές βάσεις από την παιδική ηλικία, μπορούμε σήμερα να διατηρήσουμε τα δόντια και τους περιοδοντικούς ιστούς (δηλαδή τα ούλα) σε μια σταθερή κατάσταση υγείας για όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Αν το πετύχουμε αυτό και τα δόντια βρίσκονται στις σωστές θέσεις, έχουν αρμονικές αναλογίες και ωραίο χρώμα, τότε θα έχουμε ένα απόλυτα φυσικό και αισθητικό χαμόγελο. Τα υγιή φυσικά δόντια σχεδόν πάντα υπερτερούν αν συγκριθούν με οποιαδήποτε τεχνητή αποκατάσταση, όσο τέλεια κι αν αυτή εκτελέστηκε από τον οδοντίατρο και τον οδοντοτεχνίτη. Και επιπλέον, το χαμόγελο που θέλουμε, επιτυγχάνεται με τις ελάχιστες δυνατές οδοντιατρικές επεμβάσεις, δηλαδή με την ελάχιστη ταλαιπωρία, χάσιμο χρόνου και κόστος για τον ασθενή.

Η πρόληψη ξεκινά από την παιδική ηλικία
Η σωστή πρόληψη μπορεί να διαχωριστεί σε τρεις επιμέρους άξονες: σωστή διατροφή, καλή στοματική υγιεινή και τακτικός έλεγχος από οδοντίατρο. Ό,τι μάθουμε στην παιδική ηλικία, αυτό γίνεται συνήθεια και τρόπος ζωής. Έτσι, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μπουν οι σωστές βάσεις για πρόληψη στην ευαίσθητη αυτή ηλικία. Το κυριότερο πρόβλημα, ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία, είναι η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης, κυρίως με την κατανάλωση σοκολατών, γλυκών κ.λπ., αφού ο μεταβολισμός της από τα μικρόβια της οδοντικής πλάκας έχει ως αποτέλεσμα την οδοντική τερηδόνα. Συνεπώς, η κατανάλωση των τροφών αυτών πρέπει να γίνεται με μέτρο.
Η στοματική υγιεινή πρέπει κανονικά να ξεκινά από τη μέρα που εκφύεται το πρώτο νεογιλό δόντι (στην ηλικία των έξι μηνών περίπου). Εκτός από το ουσιαστικό αποτέλεσμά της, αφού και σε αυτήν την ηλικία η οδοντική πλάκα πρέπει να απομακρύνεται, υπάρχει και ένα εξίσου σημαντικό ψυχολογικό αποτέλεσμα. Αν το παιδί από τον καιρό που θυμάται πλένει τα δόντια του δύο με τρεις φορές την ημέρα, αυτό θα του γίνει δεύτερη φύση και έτσι και στο υπόλοιπο της ζωής του δεν θα μπορεί να μην τα πλένει. Προτείνεται πλύσιμο με πολύ μαλακή οδοντόβουρτσα μόνο με νερό μέχρι την ηλικία των δύο ετών και με χρήση πολύ μικρής ποσότητας παιδικής οδοντόκρεμας μετά από αυτήν την ηλικία.
Η τακτική προσέλευση στον οδοντίατρο πρέπει να ξεκινά κάπου μεταξύ της ηλικίας των έξι μηνών και δύο ετών, αφενός για την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της τερηδόνας και αφετέρου για να εξοικειωθεί το παιδί από μικρή ηλικία με τον οδοντίατρο. Από αυτό το σημείο και μετά, τακτική παρακολούθηση σημαίνει επίσκεψη στον οδοντίατρο ανά εξάμηνο για έλεγχο, καθαρισμό και φθορίωση. Αυτή η συχνότητα επισκέψεων ιδανικά πρέπει να συνεχίσει και μετά την ενηλικίωση του ατόμου. Στην παιδική ηλικία επίσης, μπορούν να διαγνωστούν ορθοδοντικά προβλήματα και με ορθοδοντική θεραπεία να τοποθετηθούν τα δόντια στην ιδανική τους θέση.

Η πρόληψη στον ενήλικα
Το κάπνισμα είναι ένας επιπλέον επιβαρυντικός παράγοντας για το χαμόγελο στους ενήλικες. Εκτός των καφέ-κίτρινων χρωστικών που εναποτίθενται στα δόντια, το κάπνισμα επιδεινώνει την περιοδοντίτιδα (προχωρημένη πάθηση των περιοδοντικών ιστών). Ο κύριος αιτιολογικός παράγοντας της περιοδοντίτιδας είναι τα μικρόβια της οδοντικής πλάκας, που δρουν λόγω κακής στοματικής υγιεινής και επιφέρουν μειωμένη στήριξη των δοντιών, με αποτέλεσμα κακή αισθητική, δυσοσμία, κινητικότητα και τελικά απώλεια των δοντιών.
Όπως προαναφέρθηκε, οι ανά εξάμηνο επισκέψεις στον οδοντίατρο πρέπει να συνεχιστούν, αφού, εκτός από την πρόληψη και την αντιμετώπιση της οδοντικής τερηδόνας, η έγκαιρη αντιμετώπιση της περιοδοντίτιδας (προτού χαθεί σημαντικό ποσοστό οστού που δεν μπορεί να ανακτηθεί) είναι καίριας σημασίας για ένα ωραίο χαμόγελο αλλά και τη γενική υγεία του στόματος.

Αποκαταστατική φάση
Ιδανικά η πρόληψη, σε συνδυασμό με ορθοδοντική, μπορεί να μας προσφέρει το επιθυμητό ωραίο χαμόγελο. Επειδή όμως στη ζωή τα πράγματα συχνά δεν είναι ιδανικά, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου ο οδοντίατρος χρειάζεται να επέμβει αποκαταστατικά για να προσφέρει στον ασθενή ένα αισθητικό χαμόγελο. Οι παρεμβάσεις που ίσως να χρειαστούν μπορεί να είναι αρκετά συντηρητικές, όπως η λεύκανση των δοντιών. Αυτή χρησιμοποιείται όταν το μόνο που θέλουμε να βελτιώσουμε είναι το χρώμα των δοντιών και όχι η σύνθεση. Αν χρειάζεται βελτίωση το σχήμα και οι αναλογίες των δοντιών, τότε αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τρεις κυρίως τρόπους, ανάλογα με την έκταση της αλλαγής που θέλουμε να επιτύχουμε:

α) Άμεση ανασύσταση των δοντιών με εφαρμογή σύνθετης ρητίνης
β) Χρήση όψεων πορσελάνης και
γ) Χρήση ολοκεραμικών ή μεταλλοκεραμικών στεφανών.

Στην περίπτωση που ένα ή περισσότερα δόντια έχουν χαθεί, οδοντικά εμφυτεύματα ή γέφυρες θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την αντικατάστασή τους. Τέλος, υπάρχουν περιπτώσεις όπου για να επιτευχθεί ένα αρμονικό και φυσικό χαμόγελο, μπορεί να χρειαστούν και επεμβάσεις στους μαλακούς ιστούς, δηλαδή στα ούλα, αλλά και στο υποκείμενο οστούν.
Συμπερασματικά, ένα ωραίο χαμόγελο είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας κάθε ανθρώπου για τη διατήρηση της στοματικής του υγείας και της συνεχούς συνεργασίας του με έναν καταρτισμένο και ευσυνείδητο οδοντίατρο. Γονιδιακά κάποιοι είναι πιο τυχεροί από άλλους, αλλά με την εξέλιξη της σύγχρονης οδοντιατρικής ο κάθε άνθρωπος μπορεί μόνο με πρόληψη ή και με τη χρήση αποκαταστατικών τεχνικών, να έχει το επιθυμητό «τέλειο» χαμόγελο.

Πηγή: Το Περιοδικό